สล็อตออนไลน์ ดาวฤกษ์โบราณที่วางอยู่บนขอบของทางช้างเผือกน่าจะมีเศษของการระเบิดไฮเปอร์โนวาขนาดมหึมา ซึ่งเกิดขึ้นในช่วงต้นของระยะเวลาการก่อตัวดาวของดาราจักร นั่นคือบทสรุปของทีมนักดาราศาสตร์นานาชาติ นำโดยDavid Yongจากมหาวิทยาลัยแห่งชาติออสเตรเลียผู้ค้นพบว่าธาตุหนักที่อุดมสมบูรณ์ของดาวฤกษ์นั้นสามารถสังเคราะห์ได้ใน “r-process” ที่มีพลังสูงเท่านั้น
การค้นพบของพวกเขาเป็นหลักฐานแรก
สำหรับไฮเปอร์โนวาแบบหมุนด้วยแม่เหล็ก และเปิดเผยบทบาทของพวกเขาในการเปลี่ยนแปลงองค์ประกอบทางเคมีของเอกภพยุคแรกนักดาราศาสตร์คาดการณ์ว่าประมาณครึ่งหนึ่งของนิวเคลียสอะตอมหนักทั้งหมดในเอกภพต้องมีต้นกำเนิดจากการดักจับนิวตรอนอย่างรวดเร็วอย่างต่อเนื่อง ซึ่งเรียกว่ากระบวนการ r บริเวณที่เกิดการจับเหล่านี้ยังคงไม่ค่อยเข้าใจนัก แต่ตามทฤษฎีปัจจุบัน การควบรวมกิจการระหว่างดาวนิวตรอนถือว่ามีบทบาทสำคัญ อย่างไรก็ตาม ในแบบจำลองวิวัฒนาการทางเคมีล่าสุดในกาแลคซี่ การควบรวมกิจการเหล่านี้เพียงอย่างเดียวไม่สามารถผลิตธาตุหนักจำนวนมากที่เราสังเกตพบในปัจจุบันได้
เพื่อค้นหาต้นกำเนิดอื่น ทีมของ Yong มองไปที่รัศมีของทางช้างเผือก ซึ่งมีดาวฤกษ์โบราณมากมายที่เกิดก่อนประวัติศาสตร์การกำเนิดดาวของดาราจักร นักดาราศาสตร์ได้ทำการสังเกตการณ์โดยใช้กล้องโทรทรรศน์VLT ของหอสังเกตการณ์ทางใต้ของยุโรปในชิลี และ กล้องโทรทรรศน์ SkyMapperของมหาวิทยาลัยแห่งชาติออสเตรเลียในรัฐนิวเซาท์เวลส์ ซึ่งก่อนหน้านี้เคยใช้เพื่อระบุดาวฤกษ์ดึกดำบรรพ์เคมีเหล่านี้หลายพันดวงในรัศมี
ในดาวฤกษ์ที่ชื่อ SMSS J200322.54-114203.3 Yong และเพื่อนร่วมงานสังเกตเห็นองค์ประกอบกระบวนการ r จำนวนมาก รวมทั้งสังกะสี ยูเรเนียม ยูโรเพียม และอาจเป็นทอง แม้ว่าจะไม่ค่อยมีโลหะมากเมื่อเทียบกับดาวฤกษ์ที่มีอายุใกล้เคียงกัน จากการวิเคราะห์ของพวกเขา
นักวิจัยสรุปว่าปริมาณมหาศาลเหล่านี้
สามารถเกิดขึ้นได้เฉพาะในการระเบิดขนาดมหึมาที่ชื่อว่าไฮเปอร์โนวาแบบหมุนด้วยแม่เหล็ก เหตุการณ์ที่ยังไม่ได้สังเกตเหล่านี้ถูกกระตุ้นโดยแกนกลางของดาวฤกษ์ที่มีสนามแม่เหล็กสูงที่หมุนอย่างรวดเร็วซึ่งมีมวลมากกว่าดวงอาทิตย์ของเราถึง 25 เท่า ยุบตัวเป็นหลุมดำ โดยปล่อยพลังงานออกมามากกว่าซุปเปอร์โนวาทั่วไปถึง 10 เท่า
“มันเป็นการระเบิดความตายสำหรับดาราดัง” ยงกล่าวในการแถลงข่าว “เราคำนวณว่าเมื่อ 13 พันล้านปีก่อน J200322.54-114203.3 ก่อตัวขึ้นจากซุปเคมีที่มีซากไฮเปอร์โนวาประเภทนี้ ไม่มีใครเคยพบปรากฏการณ์นี้มาก่อน”ดาวระเบิดเพียงอย่างเดียวไม่สามารถอธิบายการผลิตองค์ประกอบหนักได้อย่างรวดเร็ว การศึกษาเผย
การระเบิดที่รุนแรงดังกล่าวจะทำให้เกิดสภาวะที่เหมาะสมที่สุดสำหรับกระบวนการ r ซึ่งทำให้เกิดธาตุหนักจำนวนมาก ควบคู่ไปกับกระบวนการนี้ ไฮเปอร์โนวาจะปล่อยองค์ประกอบที่เบากว่าในระดับสูง ซึ่งก่อตัวขึ้นระหว่างวิวัฒนาการของดาวต้นกำเนิด เช่นเดียวกับองค์ประกอบที่ใกล้เคียงกับ “ยอดเหล็ก” ในปริมาณมากสากล ซึ่งเกิดขึ้นระหว่างการเผาไหม้นิวเคลียร์แบบระเบิด เป็นผลให้แม้ว่าส่วนที่เหลือควรจะเป็นโลหะที่ไม่ดีโดยรวม แต่ก็ควรมีองค์ประกอบที่เสถียรทั้งหมดของตารางธาตุในครั้งเดียว
จากหลักฐานนี้ ทีมของ Yong สรุปได้ว่า SMSS J200322.54-114203.3 ประกอบด้วยเศษซากไฮเปอร์โนวาที่ถูกขับออกมาของดาวฤกษ์อายุสั้นและมีอายุเก่าแก่กว่านั้น ซึ่งเกิดไฮเปอร์โนวาแบบหมุนด้วยแมกนีโตประมาณหนึ่งพันล้านปีหลังจากเกิดบิ๊ก ปัง. การค้นพบของพวกเขาเป็นหลักฐานสำคัญสำหรับตำแหน่งที่ยังไม่ได้พิจารณาสำหรับกระบวนการ r และอาจนำไปสู่คำอธิบายที่ดีขึ้นเกี่ยวกับการสังเคราะห์องค์ประกอบหนักในครั้งแรก ในช่วงต้นของประวัติศาสตร์การกำเนิดดาวของดาราจักร
สื่อเคลื่อนที่ใดๆ สามารถลากคลื่นที่ผ่านได้
ถ้าตัวกลางเคลื่อนที่ไปในทิศทางเดียวกับคลื่น ความเร็วของคลื่นจะเพิ่มขึ้น หากการเคลื่อนที่ของตัวกลางอยู่ในทิศทางตรงกันข้าม ความเร็วของคลื่นจะลดลง ในปี ค.ศ. 1818 Augustin-Jean Fresnel ทำนายว่าคลื่นแสงจะได้รับผลกระทบเช่นเดียวกัน อย่างไรก็ตาม เนื่องจากโดยปกติแสงเดินทางเร็วมาก ขนาดของเอฟเฟกต์การลากจึงเล็กมาก และสามารถตรวจจับได้โดยใช้เทคนิคที่มีความไวสูงเท่านั้น
ความสำเร็จของฟิโซในการทำเช่นนั้นช่วยสร้างแรงบันดาลใจให้กับทฤษฎีสัมพัทธภาพพิเศษของไอน์สไตน์ นอกจากนี้ยังทำให้เขาได้รับเกียรติพิเศษอีกด้วย ในบรรดาสิ่งที่มีชื่อเสียงทั้งหมดที่มีชื่อถูกจารึกไว้บนฐานของหอไอเฟลของปารีสในระหว่างการก่อสร้างในปี 1889 ฟิโซเป็นเพียงคนเดียวที่ยังมีชีวิตอยู่ในเวลานั้น และถนนหลายสายในฝรั่งเศสได้รับการตั้งชื่อตามเขา
การไหลของอนุภาคสี่เหลี่ยมในการศึกษาครั้งใหม่ นักวิจัยสองทีม – ทีมหนึ่งนำโดยDmitri Basovจากมหาวิทยาลัยโคลัมเบียและอีกทีมหนึ่งโดยFeng Wangจาก University of California ที่ Berkeley – เลือกที่จะศึกษา Fizeau ลากในกราฟีนเนื่องจากอิเล็กตรอนและพลาสมอน – โพลาริตันในการเดินทางของวัสดุนี้ ที่ความเร็วใกล้เคียงกัน: อิเล็กตรอนจะลอยด้วยความเร็วสูงพอสมควร และพลาสมอน-โพลาริตันที่มีอายุการใช้งานยาวนานจะแพร่กระจายช้ากว่าแสงมาก อิเล็กตรอนที่เคลื่อนที่เร็วจึงเป็นตัวกลางลากที่มีประสิทธิภาพมากกว่าสำหรับพลาสมอน-โพลาริตันมากกว่าสื่อที่เคลื่อนที่ในการทดลองของฟิโซสำหรับแสง
นักวิจัยทั้งสองทีมเริ่มการทดลองด้วยการยิงลำแสงอินฟราเรดที่แท่งนาโนทองคำเพื่อ “เปิด” พลาสมอน-โพลาริตันในอุปกรณ์สองขั้วที่ทำจากกราฟีน จากนั้นนักวิจัยได้ใช้เทคนิคนาโนสโคประยะใกล้ที่ไม่ซ้ำกันเพื่อถ่ายภาพของอนุภาคควอซิพิเคิลเหล่านี้ขณะที่พวกมันแพร่กระจายไปตามกระแสอิเล็กตรอน ทั้งสองกลุ่มพบว่าพลาสมอนเคลื่อนที่ไปในทิศทางตรงกันข้ามกับการไหลของอิเล็กตรอนมีความยาวคลื่นสั้นกว่า กว่าที่เคลื่อนที่ไปในทิศทางเดียวกัน ความแตกต่างระหว่างความเร็วทั้งสองอยู่ระหว่าง 3 ถึง 4%
อนุภาค “Dirac” ที่ไม่มีมวลDenis Bandurinสมาชิกของกลุ่ม Basov อธิบายว่าเอฟเฟกต์ลาก Fizeau ในกราฟีนสามารถอธิบายได้ด้วยกฎที่คล้ายกับกฎของทฤษฎีสัมพัทธภาพพิเศษ ข้อเท็จจริงนี้ทำให้พลาสมอน-โพลาริตันของกราฟีนแตกต่างจากพลาสมอนในวัสดุทั่วไป ซึ่งเป็นไปตามกฎของฟิสิกส์คลาสสิก ในวัสดุทั่วไป ตัวอย่างเช่น ความเร็วสุดท้ายของ plasmon เป็นเพียงผลรวมของความเร็วเริ่มต้นและความเร็วการเคลื่อนตัวของอิเล็กตรอน อย่างไรก็ตาม ในกราฟีน อิเล็กตรอนมีพฤติกรรมเหมือนอนุภาค “ไดแรค” ที่ไม่มีมวล ดังนั้นจึงต้องบำบัดด้วยวิธีกึ่งสัมพัทธภาพ สล็อตออนไลน์
