เธอไม่เหมือนยาตัวอื่น ผู้ใช้ไม่จำเป็นต้องออกจากบ้านหรือเปิดกระเป๋าเงินเพื่อรับมัน เพียงคลิกเดียวบนหน้าจอก็พร้อมใช้งาน แม้ว่ามันจะไม่ใช่สารเสพติด แต่การศึกษาพิสูจน์ว่าสื่อลามกมีผลคล้ายกันต่อสมองของมนุษย์ และมีโอกาสทำให้เกิดการเสพติดได้เท่ากัน ถึงกระนั้น ดูเหมือนสังคมจะไม่สนใจว่ามันเป็นปัญหาสาธารณสุขและถือว่าการบริโภคเป็นพฤติกรรมที่ทนได้และไม่เป็นอันตราย เมื่อย้อนความทรงจำไปเมื่อหลายปีก่อน “ทุกสิ่งที่เกี่ยวข้องกับการมั่วสุมทางเพศ” ซึ่งเป็นแนวคิดหลักของสื่อลามก
ถูกนำเสนอในรูปแบบรูปภาพ วิดีโอ และภาพยนตร์สงวน
ซึ่งเข้าถึงได้ยาก ปัจจุบัน เนื้อหาประเภทนี้มีความโจ่งแจ้งในเพลง คลิป โฆษณา และภาพยนตร์ ซึ่งถือว่าเหมาะสำหรับเด็ก ไม่น่าแปลกใจเลยที่อุตสาหกรรมสื่อลามกเป็นหนึ่งในอุตสาหกรรมที่ทำกำไรได้มากที่สุด โดยทำรายได้หลายพันล้านดอลลาร์ต่อปีและแซงหน้าอาณาจักรบันเทิงรายใหญ่ของโลก ดังที่แสดงโดย Yahoo Finance
สำหรับผู้ชม การเพิ่มขึ้นนั้นมาพร้อมกับแนวโน้มและแนวโน้มทางสังคมอื่นๆ เช่น การเข้าถึงเทคโนโลยีและอินเทอร์เน็ตที่เพิ่มขึ้น และแม้แต่การแพร่ระบาด ผลสำรวจ ที่ เผยแพร่โดยบริษัทรักษาความปลอดภัย Netskope ของสหรัฐฯ เปิดเผยว่าการบริโภคเนื้อหาลามกอนาจารเพิ่มขึ้น 600% ในช่วงครึ่งแรกของปี 2020 เมื่อเทียบกับช่วงเดียวกันของปีที่แล้ว นี่เป็นภาพสะท้อนของการอพยพจำนวนมากของคนงานและนักเรียนไปยังระบบสำนักงานที่บ้านในสถานการณ์การแพร่ระบาด
น่าเสียดายที่ท่ามกลางผู้ชมเหล่านี้มีเด็ก ๆ นักวิชาการตระหนักดีว่าพวกเขาเปิดรับสื่อลามกตั้งแต่อายุยังน้อยกว่าที่เคยเป็นมา ทุกวันนี้ อายุเฉลี่ยที่คนๆ หนึ่งสัมผัสเนื้อหาลามกอนาจารเป็นครั้งแรกคืออายุเก้าขวบ ซึ่งเป็นช่วงอายุโดยประมาณที่เด็กๆ มักจะได้รับโทรศัพท์มือถือเครื่องแรกเป็นของขวัญ นี่ไม่ใช่เรื่องบังเอิญ
ตามที่จิตแพทย์ Glaucia Korkischko ผู้อำนวยการกระทรวงเด็กและวัยรุ่นของโบสถ์ Seventh-day Adventist ในอเมริกาใต้ การติดต่อในระยะแรกนี้เป็นผลมาจากการขาดการติดตามผลในส่วนของผู้ปกครองและการขาดคำแนะนำในการสนทนาเกี่ยวกับเรื่องนี้ . “ไม่ว่าจะในครอบครัว ที่โรงเรียน หรือที่โบสถ์ เด็กๆ ชอบเล่นและเรียกร้องความสนใจ ถ้าพวกเขามีกิจกรรมที่ดีและการพูดคุยที่ดี ก็จะไม่สนใจเรื่องความวิปริตในเรื่องเพศ” ในทางกลับกัน เนื้อหาประเภทนี้จะสร้างความเสียหายต่อจิตใจของเด็กเป็นอย่างมาก “สิ่งที่ใหญ่ที่สุดคือการบิดเบือนความเป็นจริง การเปิดรับภาพอนาจารส่งเสริมการเร้าอารมณ์ ไม่ใช่การศึกษา และส่งเสริมการแสดงที่ไม่เหมาะสม” กลอเซียเตือน
สำหรับกลุ่มจิตเวชศาสตร์ เพศศึกษาเป็นหัวข้อที่กว้างมาก
ซึ่งเกี่ยวข้องกับตัวตนทั้งหมดของเด็ก ไม่ใช่เพียงบางส่วน เช่น อวัยวะเพศ “คำแนะนำนี้ควรพูดถึงว่าเด็กเป็นใคร พระเจ้าสร้างเขาขึ้นมาอย่างไร และเขาจะปกป้องตัวเองได้อย่างไร [มากกว่า] มากกว่าเรื่องเพศ การสอนเพศศึกษาที่มีคุณภาพระหว่างผู้ปกครองกับเด็ก ครูและนักเรียน เปิดโอกาสให้มีการพูดคุยและสร้างผู้ใหญ่ที่มีสุขภาพดีและประสบความสำเร็จ แน่นอนว่ามีข้อบ่งชี้ว่าอะไรควรและอะไรไม่สมควรที่จะสอนเด็กเรื่องเพศศึกษาตามวัย แต่กฎพื้นฐานคือการตอบสนองต่อความอยากรู้อยากเห็นในแต่ละช่วงวัย โดยไม่เจาะลึกประเด็นที่เด็กยังไม่มี จำเป็นต้องรู้ ต้องประเมินบริบทที่เด็กกำลังเติบโตด้วย”
ในบทความของเขาในหัวข้อนี้ ซึ่งตีพิมพ์ในนิตยสาร Quebrando o Silêncio ฉบับปี 2015นักข่าว Michelson Borges ดึงความสนใจไปที่แง่มุมอื่นของหัวข้อนี้: ผลที่ตามมาทางร่างกายและจิตใจที่ได้รับจากผู้ที่ทำงานในอุตสาหกรรมสื่อลามก เขาอ้างอิงข้อความรับรองจากอดีตนักแสดงหนังโป๊เกี่ยวกับการล่วงละเมิด ความอัปยศอดสู และความรุนแรงที่พวกเขาต้องทนทุกข์ทรมานจากการอัดเสียง โรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์ที่ส่งผลกระทบต่อพวกเขา นอกเหนือไปจากคำโกหกที่พวกเขาบอกเพื่อรับประกันการแสดงของพวกเขา หลายคนลงเอยด้วยการใช้ยาเสพติดและแอลกอฮอล์เพื่อให้การถ่ายทำเสร็จสิ้น ซึ่งนำไปสู่การเสพติดและผลที่ตามมาทั้งหมด เป็นอิสระจากความเป็นจริง ทุกวันนี้ นักแสดงหญิงเหล่านี้บางคนแสดงท่าทีต่อต้านอุตสาหกรรมภาพอนาจาร เปิดโปงโรคภัยไข้เจ็บและขอร้องประชาชนไม่ให้สนับสนุนตลาดนี้ด้วยการดู
ตามที่นักศาสนศาสตร์ ราฟาเอล รอสซี กล่าวว่า “สำหรับคริสเตียน มาตรฐานของพฤติกรรมทางเพศถูกกำหนดไว้ในพระคัมภีร์ไบเบิล และสามารถสรุปได้ด้วยความบริสุทธิ์ของชีวิต (1 เธสะโลนิกา 4:3; 1 โครินธ์ 6:13) เซ็กส์เป็นของขวัญจากพระเจ้าสำหรับมนุษย์ ดังนั้นจึงต้องเข้าใจว่าเป็นสิ่งที่พิเศษและเป็นการเชิดชูศักดิ์ศรีความเป็นมนุษย์ ในทางกลับกัน สื่อลามกอนาจารทำให้เป็นเรื่องเล็กน้อยและทำให้เรื่องเพศเป็นเรื่องไร้สาระ นอกจากนี้ ยังสร้างภาพลวงตาที่ทำลายรากฐานทางศีลธรรมและจิตวิญญาณ ผู้ที่เสพสื่อลามกเข้าคุกโดยคิดว่าตนเป็นอิสระ”
Credit : เกมส์ออนไลน์แนะนำ >>> บาคาร่า
